Kitablardan mənalı sözlər

 Üzr istəmək sənin haqsız, qarşı tərəfin haqlı olması demək deyil. Verdiyin dəyərin şəxsi mənafeyindən yüksək olduğunu ifadə edir.

Xoşbəxtlik Ehtimalımız, Ziqmund Freyd

Dünyanı gəzdiyim dövr ərzində öyrəndiyim bir şey varsa, o da ümidin verdiyi gücdür: Vaşinqton, Linkoln, Kinq, Mandela və hətta pakistanlı gənc qız Malala kimi bir nəfərin verə biləcəyi güc. İnsanlara ümid verməklə bir nəfər bütün dünyanı dəyişməyə qadirdir.
Yatağını Düzəlt, Amiral William H. McRaven

Onun gözlərinə baxaraq düşüncələrində deyirsən: “Sənin üçün çox darıxmışam”.
Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur, Rövşen Abdullaoğlu

Bəzən nəyisə özünə etiraf etmək üçün çox vaxt tələb olunur.
Səssiz Pasiyent, Alex Michaelides

Adətən, saatlar elə sürətlə keçər ki, adam bunu hiss etməyərək yaşayar, lakin bəzən gözlədiyin bir saat sənin üçün bir gündən də çox görünər, təngə gətirər.
Səmaya Qayıdan Yazı, Əli Rzazadə

Əslində, mən doktoram. Gecə səmadakı ulduzlara baxan hər kəsə astronom deməzlər, bilirsən də.
Zolaqlı Pijamalı Oğlan, John Boyne

Gözlərim axmayan göz yaşları ilə doludur..
Bunu Sənin Üçün Edəcəyəm, Thierry Cohen

“Bilirsiniz, məcburiyyət qarşısında biz hətta ən nifrət etdiyimiz adamla belə əlaqə qururuq”.
Qumarbaz, Fyodor Dostoyevski

Vicdanın səsinə qulaq asmamaq olar,amma bəs onu necə susdurasan?
Vadidəki zanbaq, Honore de Balzak

Sponsor

Bizim cəmiyyətdə insanlar elə tərbiyə olunurlar ki, sanki pulu sevmək bütün bəlaların köküdür
Varlı Ata, Kasıb Ata, Robert T. Kiyosaki

Nə yaxşı ki, bu dünyada hər kəsin haqqı çatır haqdan gələn ölümə..
Nəfəs, Ramiz Rövşən

Hamımız birdən, bir-birimizi dinləmədən, fikir vermədən danışır, hərdən göz yumaraq bir-birimizi tərifləyirdik ki, qarşılığında bizi də tərifləyib, bizə də göz yumsunlar.
Etiraf, Lev Tolstoy

– Müşfiq, sən elə hər sözə şeirlə cavab verirsən?
– Dilbər, şeir mənim həyatımdır. O, həmişə pərvazlanmaq istəyən bir quşa bənzər. Sən isə bu quşun əbədi qanadısan!
Müşfiqli Günlər, Dilbər Axundzadə

Yeri gələndə kəpənək qanadları kimi incə,  bəzən isə polad kimi sərt olmaq lazımdır.
Ağdiş, Jack London

Hər kəsin ömründə bir dəfə ayaqüstə alqışlanmağa haqqı çatır, çünki hamımız dünyaya qalib gəlmişik.
Möcüzə, R. J. Palacio

 

Uşaqlıqdakı bəzi yaralar sağalmır. Sadəcə müvəqqəti olaraq unudulur. Zaman böyüyənə qədər bizə möhlət verir, ondan sonrə isə bu yaralar müəyyən məqamlarda özünü yenidən xatırladır.

“Haradasan?”, Marc Levy

Ən gərgin vaxtlarımda hər şeyi unutmaq üçün özümü kitabların içində qərq edirdim.
Relslər Üzərinə Uzanmış Adam, Rövşən Abdullaoğlu

Atam həmişə deyirdi ki, çətin bir vəziyyətə düşəndə onu ayrı-ayrı hissələrə böl və hər birinin öhdəsindən ayrılıqda gəl. Beləliklə, qazandığın hər bir kiçik uğur toplanaraq sonda səni məqsədinə çatdıracaq.
Qorxudan Daha Güçlü Hiss, Marc Levy

Qəhrəmanlar kütləni alovlandırır, ruhlandırır, ancaq bu odu öz xalq kütlələrindən əldə edirlər.
Ağ Zanbaqlar Ölkəsi, Qriqorİ Petrov

Dindiya bir dəfə demişdi ki, " sevinc-qəlbimizdəki parlaq günəşdir". Çünki günəş hər yeri xoşbəxtliklə aydınladırdı. Əgər beləydisə mənim qəlbimki günəş hər yeri gözəlləşdirirdi.
Şirin Portağal Ağacım, José Mauro de Vasconcelos

Bu insanların arasında ana-atadan sonra müəllim gəlir.Ədalətli olanda da,zahirən ədalətsiz görünəndə də sev,şad olanda da,kədərli olanda da sev.Sev onu həmişə və"müəllim"sözünü daim ehtiramla dilə gətir."Ata" sözündən sonra ən alicənab,ən zərif sözdür "müəllim".
Uşaq Ürəyi, Edmondo De Amicis

Hə!… Bəli… Hər şey adamın öz əlindədir, ancaq o şeyin ki, adam yanından ötüb keçir, əhəmiyyət vermir-bunu yalnız qorxduğu üçün edir… bu sübuta ehtiyacı olmayan bir həqiqətdir…
Cinayət və Cəza, Fyodor Dostoyevski

Fahişəliyin cinsiyyəti yoxdur.
Namus! Ha… ha… Nədir namus?.. Yalnız qadınların daşıyacağı bir yükdür. Sən hər gün bir dəqiqəlik zövqün üçün tuş gəldiyin hər bir qadına göz basırkən, kimsə sənə namussuz demirdi. Lakin biz, biz bir lampalıq neft, bir parçacıq çörək, bir doyumluq quru çörək üçün birinə yanaşdıqda, bütün bayquşlar səs-səsə verib, dörd bir yandan: “fahişə, fahişə”, – deyə ulaşırlar. Halbuki sən mənim gözümün qabağında bir qadının belindən tutmuşdun, mən də əlimdə su, qarşında durub titrəyirdim, sən göz belə qırpmırdın. Bilmək istəyirdim ki, sənin adın nə olur? Ad birdir. O zaman mənim nə düşünməyə beynim, nə də deməyə dilim yox idi. İndi isə üzünə deyirəm: fahişə!
Sevil, Cafer Cabbarlı

14 The Death of Ivan Ilyich Quotes by Tolstoy

  

Discover the best quotes and phrases from the book The Death of Ivan Ilyich Quotes by Leo Tolstoy

"It is impossible that all men have been doomed to suffer this awful horror!"

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"Ivan Ilych's life had been most simple and most ordinary and therefore most terrible."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich and Other Stories)

"There was no deceiving himself: something terrible, new, and more important than anything before in his life, was taking place within him of which he alone was aware."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"It is as if I had been going downhill while I imagined I was going up. And that is really what it was. I was going up in public opinion, but to the same extent life was ebbing away from me. And now it is all done and there is only death."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"What tormented Ivan Ilyich most was the deception, the lie, which for some reason they all accepted, that he was not dying but was simply ill, and the only need keep quiet and undergo a treatment and then something very good would result."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"Again minute followed minute and hour followed hour. Everything remained the same and there was no cessation. And the inevitable end of it all became more and more terrible. “Yes,"

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"She began to wish he would die; yet she did not want him to die because then his salary would cease. And this irritated her against him still more. She considered herself dreadfully unhappy just because not even his death could save her,"

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"At the bottom of his heart Ivan Ilyich knew that he was dying; but so far from growing used to the idea, he simply did not grasp it - he was utterly unable to grasp it"

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"Ivan Iylich saw that he was dying, and was in continual despair.
At the bottom of his heart Ivan Ilyich knew that he was dying; but so far from growing used to the idea, he simply did not grasp it - he was utterly unable to grasp it.
The example of the syllogism that he had learned in Kiseveter's logic - Caius is a man, men are mortal, therefore Caius is mortal - had seemed to him all his life correct only as regards Caius, but not at all regards himself. In that case it was a question of Caius, a man, an abstract man, and it was perfectly true, but he was not Caius, and was not an abstract man; he had always been a creature quite, quite different from all the others."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilych)

"They had supper and went away, and Ivan Ilyich was left alone with the consciousness that his life was poisoned and was poisoning the lives of others, and that this poison did not weaken but penetrated more and more deeply into his whole being.

"At the point where he, today's Ivan Ilyich, began to emerge, all the pleasures that had seemed so real melted away now before his eyes and turned into something trivial and often disgusting.

And the further he was from childhood, the nearer he got to the present day, the more trivial and dubious his pleasures appeared."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilych)

"What do you want? What do you want?” he repeated to himself. “What do I want? To live and not to suffer,” he answered. And again he listened with such concentrated attention that even his pain did not distract him. “To live? How?” asked his inner voice. “Why, to live as I used to—well and pleasantly.” “As you lived before, well and pleasantly?” the voice repeated. And in imagination he began to recall the best moments of his pleasant life."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

"When the examination was over, the doctor looked at his watch, and then Praskovya Fyodorovna informed Ivan Ilyich that it must of course be as he liked, but she had sent today for a celebrated doctor, and that he would examine him, and have a consultation with Mihail Danilovich (that was the name of his regular doctor). 'Don't oppose it now, please. This I'm doing entirely for my own sake,' she said ironically, meaning it to be understood that she was doing it all for his sake, and was only saying this to give him no right to refuse her request. He lay silent, knitting his brows. He felt that he was hemmed in by such a tangle of falsity that it was hard to disentangle anything from it. Everything she did for him was entirely for her own sake, and she told him she was doing for her own sake what she actually was doing for her own sake as something so incredible that he would take it as meaning the opposite."

— Leo Tolstoy (The Death of Ivan Ilyich)

Searching keywords: the death of ivan ilyich quotes,tolstoy the death of ivan ilyich,leo tolstoy the death of ivan ilyich,the death of ivan ilyich by leo tolstoy

 

Səməd Vurğun Şeirləri

 

Səməd Vurğun Şeirləri

“Ala Gözlər” şeiri

Yenə qılıncını çəkdi üstümə,

Qurbanı olduğum o ala gözlər.

Yenə cəllad olub durdu qəsdimə,

Qələm qaş altında piyala gözlər.

Başımdan getmişdi sevdanın qəmi,

Xəyalım gəzirdi bütün aləmi.

Bu dustaq könlümü, deyin, yenəmi

Çəkdiniz sorğuya, suala, gözlər?

Sevda yolçusuyam əzəl yaşımdan,

Könlüm ayrı gəzir can sirdaşımdan;

Dağıdır huşumu alır başımdan

Süzülüb gedəndə xəyala gözlər.

Gərdənin minadır, boyun tamaşa,

Ay da həsəd çəkir o qələm qaşa.

Bir cüt ulduz kimi verib baş-başa,

Yanıb şölə salır camala gözlər.

Mənim sevgilimdir o gözəl pəri,

Qoy üzə vurmasın keçən günləri.

Mən qədirbilənəm əzəldən bəri,

Sizinlə yetmişəm kamala, gözlər.

Cahanda hər hökmü bir zaman verir,

Dünən dövran sürən bu gün can verir.

İllər xəstəsiyəm, yaram qan verir,

Siz məni saldınız bu hala, gözlər.